Gruzini uwielbiają biesiadować. Tradycyjna supra (uczta) znajduje się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Podobno jeśli turysta wraca z pobytu w Gruzji, i nie ważny kilograma więcej (minimum), znaczy pobyt był nieudany…
Serduszko puka w rytmie czacza… Po wizycie w Gruzji okazuje się, że piosenka Marii Koterbskiej nabiera nowego znaczenia. Cha cha (czytaj: czacza) to popularna w Gruzji wódka, która powstaje z wytłoków winogronowych. Można ją kupić wszędzie – w eleganckich sklepach i na bazarach. Innym lokalnym przysmakiem są churchele (czytaj: czurczele). Wyglądają jak kolorowe kiełbaski, a to nic innego jak nanizane na nitkę orzechy (najczęściej włoskie) i zanurzone w kisielu z dodatkiem soku np. winogronowego.
Gruzini są niezwykle serdeczni.
Chaczapuri to placek zapiekany z serem. Występuje w kilku wariantach w zależności od regionu kraju. Przez turystów czasami nazywany jest gruzińską pizzą. Najlepiej smakuje z lokalnym winem. Tradycja produkcji wina w Gruzji liczy 7 tys. lat. W sam raz by poznać się na rzeczy…
Gruzini mają nabożny stosunek do wina. W wielu miejscach sposób jego produkcji (wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO). Jednym z najważniejszych regionów winiarskich współczesnej Gruzji jest położona na wschodzie Kachetia (65% upraw). Niektórzy nazywają ją gruzińską Toskanią.W tym regionie funkcjonuje wiele winnic, w których można spróbować win z lokalnych szczepów.
Winiarnia Khareba znana jest z podziemnych tuneli. Część z nich przeznaczona jest dla zwiedzających. W tunelach i piwnicach panuje stała temperatura (około 12 stopni), niezależnie od pory roku. W takich warunkach najlepiej leżakują wina.
Większość chleba puri w Gruzji piecze się nadal w tradycyjnych piecach tone. Aby upiec chleb wystarczy mąka, woda, sól i gliniany piec. Trzeba do niego niemalże zanurkować, aby przykleić ciasto do ścianek. Wyjmowanie jest nieco prostsze. Chleb smakuje wyśmienicie. W Warszawie funkcjonuje kilka piekarni gruzińskich. Możemy tam kupić tradycyjny chleb i chaczapuri z różnymi farszami.
Tradycyjna przystawka: ser, sałatka z pomidorów i ogórków, pasta z bakłażana z granatem i oczywiście chleb puri.
Chinkali to pierogi w formie sakiewek, których wykonanie wcale nie jest takie proste. Przynajmniej za pierwszym razem. W środku znajduje się bulion z mielonym mięsem np. z baraniny czy wołowiny. Występują także w wersji wegetariańskiej z ziemniakami (w smaku przypominają ruskie pierogi) lub z grzybami. Aby je zjeść, nie plamiąc koszuli, trzeba chwycić za czubek, delikatnie nadgryźć, wypić bulion, a dopiero potem rozkoszować się resztą.
Tradycyjnie chinkali podaje się prosto z wody, ale można także je podsmażyć. Zwłaszcza kiedy biesiada trwa w najlepsze, a jedzenie nieco ostygło.
Gruzini kiszą praktycznie wszystkie warzywa, a nawet kwiatki! Jednym z popularniejszych przysmaków jest dżondżoli czyli kiszone kwiatostany kłokoczki. W Polsce roślina ta występuje rzadko i tylko w południowej części kraju. Nadaje się jako przekąska i… zakąska.
tekst i zdjęcia: Monika Frączak