W Gali wręczenia wziął udział Wicepremier, Minister Gospodarki – Waldemar Pawlak, podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury – Olgierd Dziekoński oraz Pani Ewa Mańkiewicz-Cudny, Prezes FSNT-NOT, redaktor naczelna Przeglądu Technicznego.
Nagrodzeni w poszczególnych kategoriach zostali:
”Diamentowy Inżynier”
Mgr inż. Zdzisław Arlet – wybrany z grona wcześniej uhonorowanych tytułem „Zloty Inżynier” Dyrektor Zakładu Karoserii Fiat Auto Poland SA w Tychach, członek Zarządu Fiat Auto Poland SA. Zarządza zakładem, który był w finale Europejskiej Nagrody Jakości, a w okresie ostrego kryzysu branży motoryzacyjnej zwiększył produkcję. Laureat Polskiej Nagrody Jakości. Srebrny (2002). Był Złotym Inżynierem 2004 r.
„Złoci Inżynierowie”
Mgr inż. Andrzej Dębski – inżynier rolnik po Akademii Rolniczej w Lublinie, twórca i właściciel w Młynkach nieopodal Puław jednej z największych w Polsce (130 ha) nowoczesnej szkółki krzewów ozdobnych, głównie iglaków, które upiększają domy i ogrody nie tylko w Polsce, ale także w całej Skandynawii, Holandii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, a ostatnio w Rosji i na Ukrainie.
Wspólnie z czterema swoimi braćmi stworzył nowoczesne przedsiębiorstwo handlowo-produkcyjne "Szkółki Braci Dębskich", do którego jest największym dostawcą produktów handlowych. Wybudował na wioskach – przy wsparciu środkami unijnymi – ok. 20 km dróg betonowo – asfaltowych.
Wspiera edukację młodzieży w szkołach technicznych Lubelszczyzny (kategoria „High-tech”). Srebrny Inżynier 2007.
Inż. Jan Kurp – inżynier energetyk, absolwent Politechniki Śląskiej, menedżer, twórca i prezes Południowego Koncernu Energetycznego SA. Prekursor ekologizacji polskiej energetyki (kategoria „Ekologia”)
W sektorze paliwowo-energetycznym od 1973 r.: Zespół Elektrowni Jaworzno, a następnie Elektrownia Jaworzno III (pierwszy kocioł fluidalny- nadkrytyczny w Polsce) ; m.in. dyrektor generalny i prezes Zarządu Elektrowni Jaworzno III SA, a w 2000 r. – Południowego Koncernu Energetycznego SA, drugiego producenta energii, skupiającego 6 elektrowni i 2 elektrociepłownie (cała grupa kapitałowa liczy 34 podmioty). Inicjator utworzenia Południowego Koncernu Węglowego.
Od 1998 r. prezes Zarządu Towarzystwa Gospodarczego Polskie Elektrownie.
W 2003 r. został laureatem Orderu Uśmiechu oraz zdobył tytułu Menadżera 10-lecia. Otrzymał też Laur Białego Tygrysa oraz Platynowy Laur Umiejętności i Kompetencji 2003. W 2004 r. Konfederacja Pracodawców Polskich uhonorowała go Wektorem 2003 za stworzenie najsilniejszej grupy energetycznej w Polsce. Otrzymał również tytuł Człowiek Energetyki.
Mgr inż. Zbigniew Jakubas – inżynier elektryk, absolwent Politechniki Częstochowskiej, biznesmen, inwestor kapitałowy. Własną działalność gospodarczą rozpoczął już w 1979 r. w firmie IPACO szyjącej dla znanych zagranicznych marek – był pełnomocnikiem, a następnie współwłaścicielem i wiceprezesem. Obecnie większościowymi udziałowcami IPACO są jego dwie córki.
Jako pierwszy w Polsce wybudował nowoczesny, w pełni zautomatyzowany Zakład Produkcji Wody Mineralnej „Multivita” w Tyliczu i zakład „Krynica Zdrój”.
Właściciel 75% udziałów i prezes Zarządu powstałej w 1989 r. spółki MULTICO, która jest podstawą grupy kapitałowej. Większościowe akcjonariusz m.in. w Mennicy Polskiej S.A., Optimus S.A., Polna S.A., Energopol Płd. S.A.
Członek Polskiej Rady Biznesu (w latach 2007-2009 prezes Zarządu), czynnie wspiera różnorodne akcje charytatywne oraz sponsoruje wydarzenia z dziedziny kultury i sztuki.
Dr inż. Krzysztof Mordziński – mechanik, metrolog z Warszawy, absolwent Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa PW. Członek Zarządu spółki Tramwaje Warszawskie, w której odpowiada za technikę i eksploatację, wdraża systemy jakości – współautor programu wprowadzenia w Warszawie nowoczesnego taboru oraz unowocześnienia trakcji szynowej i rozbudowy sieci tramwajowej (kategoria „Jakość”).
W latach 1979-82 był adiunktem naukowo-badawczym w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa, a następnie (1982-87) – pracownikiem Głównego Inspektoratu Kolejowego Dozoru Technicznego. Przez dwa lata (1987-89) pracował, jako specjalista ds. promocji i wdrożeń w Domu Handlowym Nauki Sp. z o. o. PAN.
Były prezes Polskiego Komitetu Miar i Jakości (1990–93) i Głównego Urzędu Miar (1994-2003). Autor lub współautor ok. 20 opracowań naukowych lub referatów z dziedziny metrologii, normalizacji i jakości. Był przedstawicielem RP w metrologicznych i normalizacyjnych organizacjach międzynarodowych: ISO, IEC, CEN, CENELEC, Konwencja Metryczna, EUROMET, WELMEC i OIML.
Laureat Honorowej Nagrody w Konkursie Polska Nagroda Jakości 2009.
Prof. dr hab. inż. Aleksander Nakonieczny – mechanik, absolwent Politechniki Warszawskiej, wieloletni dyrektor Instytutu Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie (kategoria „Nauka”). Z Instytutu, który był wręcz na krawędzi upadku, stworzył nowoczesną jednostkę badawczo-rozwojową. Wyróżniony w 1996 r., Srebrny Inżynier 2007. Dorobek Instytutu nagradzany za wynalazki i innowacyjność na krajowych i zagranicznych wystawach wynalazczości.
Inż. Kazimierz Nowak – inżynier budownictwa lądowego, absolwent Politechniki Rzeszowskiej i studiów podyplomowych AGH w Krakowie i MBA na Uniwersytecie Gdańskim we współpracy z Rotterdam School of Management, prezes Mazowieckiej Spółki Gazownictwa (wchodzi w skład Grupy Kapitałowej PGNiG SA) wdrażającej wykorzystanie płynnego gazu ziemnego LNG. Reaktywował zawód technik gazownik, finansując szkołę techniczną w Łodzi (kategoria „Zarządzanie”). Srebrny Inżynier 2006.
Jako pracownik Przedsiębiorstwa Robót Wiertniczych i Górniczych w Warszawie zajmował się pracami budowlano-montażowymi oraz wdrażaniem nowych technologii z zakresu robót wiertniczych i hydrotechnicznych – w Polsce i w Kuwejcie. Jego opatentowany „Sposób wykonywania ekranów w gruncie oraz narzędzie do wykonywania ekranów w gruncie" zastosowano m.in. do zabezpieczenia wyrobisk górniczych dla KS "Machów" i KWB "Turów" przed dopływem wód gruntowych oraz z Wisły i Nysy Łużyckiej. W latach 1983-94 nadzorował prace odwodnieniowe i hydrotechniczne przy budowie metra w Warszawie.
W firmie Investgas SA (1996-99) nadzorował roboty górnicze przy budowie podziemnego magazynu gazu w kawernach solnych na Kujawach (KPMG „Mogilno”). W latach 1999-2002 dyrektor PGNiG SA (odpowiadał za rozwój i inwestycje), następnie wiceprezes Zarządu w Mazowieckiej Spółce Gazownictwa Sp. z o.o.
Założycielem i członek Zarządu Towarzystwa Rozwoju Infrastruktury „Prolina”.
„Srebrni Inżynierowie 2009”
Mgr inż. Maciej Asłanowicz – inżynier odlewnik z Łodzi, absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej, specjalność urządzenia odlewnicze, menedżer, działacz Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (kilka kadencji wiceprezes, a od 2007 r. Prezes Zarządu Głównego), z którym w 1988 r. założył firmę Ferro STOP Sp. z o.o. Założyciel i współwłaściciel firmy FERRO-TERM zaopatrującej polskie odlewnie w materiały i urządzenia. Obie firmy były wielokrotnie nagradzane i wyróżniane za działalność w sferze innowacyjnych technologii i biznesu (m.in. Gazele Biznesu i Lider Nowoczesnych Technologii). Ma na swym koncie ok. 20 patentów, realizuje projekty celowe wdrażane z pomocą NOT (kategoria „Jakość”).
Był m.in. Głównym Technologiem w Odlewni Żeliwa Koluszki i Głównym Specjalistą ds. Rozwoju w KMW WIFAMA – Odlewnia.
W 1995 r. jako jeden z pierwszych uzyskał tytuł Inżyniera Europejskiego (EUR ING). Autor ponad 30 publikacji w fachowych czasopismach krajowych i zagranicznych. Ekspert w PARP i NCBiR. Współtwórca wielu projektów celowych dla MSP, realizowanych w ramach Centrum Innowacji NOT oraz projektów finansowanych przez MNiSW. Założyciel i członek Zarządu Odlewniczej Izby Gospodarczej i członek Rady Programowej miesięcznika branżowego „Przegląd Odlewnictwa”.
Dr inż. Andrzej Bendig-Wielowiejski – informatyk, absolwent Politechniki Szczecińskiej i Leningradzkiego Instytutu Elektrotechnicznego w Sankt Petersburgu, prezes Unizeto Technologies SA w Szczecinie, jeden z twórców technologii podpisu elektronicznego (kategoria „High-tech”).
W przemyśle pracował jako automatyk, informatyk, a na Politechnice Szczecińskiej jako adiunkt.
Kierowana przez niego Spółka otrzymała kilkadziesiąt nagród i wyróżnień za dynamikę rozwoju i efektywność, nowatorskie produkty i usługi, zrealizowane projekty, inwestycje, innowacyjność oraz efektywną absorpcję środków unijnych.
W 1998 r. stworzył pierwszy i obecnie największy w Polsce urząd certyfikacji – CERTUM świadczący publiczne, także w znaczeniu globalnym, usługi certyfikacyjne związane z podpisem elektronicznym. Za swą działalność zawodową jako inżynier i przedsiębiorca otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. tytuł Menedżer Roku, Menadżer Pomorza 2001 oraz Złoty Krzyż Zasługi (2004) za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej przedsiębiorczości.
Od 2007 r. jest Konsulem Honorowym Federacji Rosyjskiej w Szczecinie. W radzie nadzorczej Szczecińskiego Parku Naukowo-Technologicznego (od 2003) pełni funkcję przewodniczącego. Od 2008 r. zasiada też w Zachodniopomorskiej Radzie Społeczeństwa Informacyjnego przy Marszałku województwa, a od marca 2009 r. – w Radzie Gospodarczej przy Prezydencie Szczecina.
Mgr inż. Krzysztof Frydel – inżynier leśnik, absolwent Wydziału Leśnego Akademii Rolniczej w Poznaniu. Od 1986 r. nadleśniczy Nadleśnictwa Kaliska (RDLP Gdańsk) nagrodzonego w 2006 r. tytułem Lider Polskiej Ekologii i międzynarodowym wyróżnieniem Green Aple Award w 2008 r. Działacz SITLiD (kategoria „Ekologia”).
Pracę rozpoczął w Nadleśnictwie Czersk (OZLP Toruń), następnie był nadleśniczym terenowym w Nadleśnictwie Koniecpol i inspektorem obwodowym w OZLP Katowice i Gdańsk.
W latach 1994-2003 realizował program, w wyniku, którego odtworzono ok. 90 ha śródleśnych jezior, oczek wodnych i bagien. Efektem jest wzrost produkcyjności drzewostanów oraz poprawa zdrowotności i kondycji drzewostanów. Przywrócił świetności Arboretum Wirty, które w 2005 r. zyskało rangę ogrodu botanicznego.
Prowadzi wykłady, pokazy terenowe i seminaria z zakresu małej retencji wodnej i programów czynnej ochrony roślin, a także ćwiczenia terenowe z inżynierii leśnej dla studentów Wyższej Szkoły Zarządzania Środowiskiem w Tucholi na kierunku leśnictwo. Współpracuje z Instytutem Badawczym Leśnictwa, Instytutem Dendrologicznym PAN w Kórniku oraz Uniwersytetem Technologicznym w Szczecinie. Współautor albumu fotograficznego dotyczącego Arboretum Wirty i okolic, działacz SITIiD.
Mgr inż. Paweł Mosak – inżynier chemik po Politechnice Warszawskiej, menedżer branży paliwowej, członek Zarządu Operatora Logistycznego Paliw Płynnych w Płocku (kategoria „Zarządzanie”).
Po pracy w Instytucie Farmaceutycznego trafił do niemieckiej firmy MERCK, a następnie firmy inżynierskiej PROCHEM SA, w której zajmował się projektami związanymi z przemysłem farmaceutycznym, a także projektem inwestycji w Rafinerii Gdańskiej.
W spółce Nafta Polska zajmował się m.in. strategią i optymalizacją logistyki naftowej, projektem ropociągu Odessa-Brody-Gdańsk, morskimi terminalami przeładunkowymi oraz projektem ustawy o obowiązkowych zapasach produktów naftowych. Był członkiem Rady Nadzorczej Rafinerii Gdańskiej i dyrektorem oddziału firmy DEC (Dyrekcja Eksploatacji Cystern) w Krakowie. Uczestniczył w procesach prywatyzacji spółek paliwowych. Na początku 2008 r. został członkiem Rady Nadzorczej w spółce OLPP, a w kwietniu 2008 r. – członkiem Zarządu.
Mgr inż. Wiesław Prugar – absolwent Wydziału Mechanicznego Akademii Górniczo-Hutniczej (ukończył też m.in. studia podyplomowe na Politechnice Śląskiej z zakresu energii elektrycznej, ciepła i gazu oraz na SGH w Warszawie na temat zarządzania finansami przedsiębiorstwa), związany z przemysłem poszukiwawczo-wydobywczym – także tradycjami rodzinnymi. Prezes spółki ORLEN Upstream zajmującej się poszukiwaniami i wydobyciem ropy naftowej dla PKN ORLEN (kategoria „Menedżer”).
Były pracownik zaplecza badawczo-rozwojowego przemysłu (krośnieński Oddział Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie), kierownik ds. operacyjnych w amerykańskiej firmie AM Rentals i inżynier ds. serwisu płuczkowego w spółce Polski Serwis Płynów Wiertniczych. W Polskim Górnictwie Naftowym i Gazownictwie SA był m.in. dyrektorem Biura Zarządu, zastępcą dyrektora handlowego oraz dyrektorem handlowym i dyrektorem sprzedaży gazu i marketingu. W latach 2003-05 dyrektor handlowy w spółce Gazomontaż SA w Wołominie.
Od stycznia 2006 r. jest związany z PKN ORLEN SA, w którym tworzy segment działalności, który ma zapewnić koncernowi dostęp do własnych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.
Prezes Zarządu ORLEN Upstream Sp. z o.o., dyrektor generalny ORLEN International Exploration Company bv, dyrektor Biura Wydobycia Ropy w PKN ORLEN SA i członek Zarządu spółki Balin Energy Latria, która będzie poszukiwać ropę w łotewskiej strefie Morza Bałtyckiego -.
Dr inż. Marcin Rzepka – inżynier wiertnik, absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej, od początku swej pracy związany z Instytutem Nafty i Gazu w Krakowie-Oddział w Krośnie. Opracowuje receptury płuczek wiertniczych, zaczynów cementowych i cieczy roboczych (kategoria „Nauka”).
Prowadzone przez niego badania dotyczą często skrajnie niekorzystnych warunków otworowych. Brał udział w opracowaniu wielu nowych rodzajów zaczynów cementowych zastosowanych w odwiertach w okolicach Środy Wielkopolskiej i Międzychodu.
Członek SITPNiG, odznaczony srebrną odznaką tego Stowarzyszenia. Inżynier Górniczy III i II stopnia.
„Wyróżnieni Inżynierowie”
Leonora Celmer – technik mechanik precyzyjny; dyrektor ds. techniczno-hotelowych, kieruje inwestycjami w jednym z najnowocześniejszych sanatoriów w Europie – Klinice Uzdrowiskowej „Pod Tężniami” im. Jana Pawła II w Ciechocinku (kategoria „Zarządzanie”). Kandydatka 2008.
Przyczyniła się do stworzenia jednego z najnowocześniejszych pod względem technicznym ośrodka rehabilitacyjno-leczniczego w kraju. Początkowo sanatorium mieściło 150 osób, a po rozpoczętej w 1982 r. rozbudowie może przyjąć aż 450 kuracjuszy i gości hotelowych. Efektem zakończonej rozbudowy (istotnie ograniczyła koszty tej inwestycji) jest nowa część leczniczo-rehabilitacyjna, w której można wykonywać ponad 100 zabiegów. Funkcjonuje między innymi nowoczesne Centrum Dermatologii Estetycznej i kompleks basenowy. A obiekt awansował do rangi kliniki.
Dr inż. Lesław Janowicz – absolwent Inżynierii Rolniczej i Leśnej, Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy), wieloletni pracownik jbr-ów, obecnie ekspert w PNO Consultans Sp. z o.o. Specjalista od technologii przechowywania zbóż oraz energetyki odnawialnej (kategoria „Nauka”). Kandydat 2007.
Pracował w Zakładzie Maszynoznawstwa i Techniki Cieplnej Instytutu Inżynierii Rolniczej wrocławskiej AR a następnie na stanowiskach adiunkta w Zakładzie Inżynierii Produkcji Roślinnej i Motoryzacji Instytutu Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa (IBMER) oraz w Instytucie Paliw i Energii Odnawialnej w Warszawie; Europejskim Centrum Energii Odnawialnej (w strukturze IBMER) na stanowisku specjalisty ds. energetycznego wykorzystania biomasy, kierując także pracami laboratorium bioenergetycznego (2004-06).
Członek Komitetu Technicznego KT 144 przy Polskim Komitecie Normalizacyjnym. Od 2008 r.. kieruje Jednostką Certyfikującą Wyroby (pochodzenia naftowego i biopaliwa) w Instytucie Paliw i Energii Odnawialnej. Dodatkowo wykonuje prace przy projektach programów ramowych UE (NoE Bioenergy, RENEW, RECEPOL) i projektach Interreg IIIB (BBN), które dotyczą wykorzystania energetycznego odnawialnych źródeł paliw.
Od 2005 r., współpracując z firmą BIN z Aleksandrowa Kujawskiego realizuje pracę badawczą, która ma stanowić rozprawę habilitacyjną. Obył staże naukowe w Czechach i Niemczech, ukończył kilka kursów z zakresu normalizacji i zarządzania jakością. Ma na swoim koncie ok. 60 publikacji.
Mgr inż. Krzysztof Sawicki – inżynier elektryk, absolwent Wydziału Elektrycznego (Metrologia i Przyrządy Kontrolno-Pomiarowe) Politechniki Śląskiej, metrolog, specjalista od badań laboratoryjnych, menedżer jakości, pierwszy prezes spółki z o.o. ZETOM Katowice im. prof. F. Sztauba, która przygotowuje firmy do wdrożenia systemów jakości oraz certyfikuje wyroby (kategoria „Jakość”). Kandydat 2008 r.
Kiedy podjął pracę w ZETOM-ie Katowice, który rozpoczynał nowy kierunek badań dotyczący elektronicznego sprzętu powszechnego użytku – początkowo był pracownikiem tej pracowni w Laboratorium Badawczym, później głównym specjalistą, w 1991 r. został kierownikiem zespołu ds. wzorcowań, a w 1992 r. – kierownikiem Laboratorium Badawczego. W 1997 r. był równocześnie dyrektorem Ośrodka Badawczo-Rozwojowego oraz I zastępcą dyrektora naczelnego ZETOM Katowice, a w 2008 r. prezesem.
Mgr inż. Leszek Pikosz – konstruktor lotniczy, absolwent Wydziału Lotniczego Wojskowej Akademii Technicznej i Wydziału Mechanicznego-Technologicznego Politechniki Warszawskiej. Twórca i dyrektor dwóch średnich szkół lotniczych. Współpracuje z dwiema politechnikami (kategoria „Menedżer”).
Ukończył studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej oraz kurs zarządzania szkolnictwem. Pracował w Wojskowej Lotniczej Bazie Remontowej na stanowiskach kierowników wydziałów silników, płatowców, akcesoriów, stacji prób, w biurze konstrukcyjnym oraz w pionie Głównego Inspektora Techniki Wojska Polskiego. Z jego inicjatywy powstały cztery średnie szkoły techniczne. Od 16 lat dyrektor Europejskiego Technikum Lotniczego SIMP i jedynego w kraju Europejskiego Liceum Lotniczego Transportowo Spedycyjnego SIMP, przygotowującego absolwentów do pracy w portach lotniczych. Szkoły działają pod patronatem Instytutu Lotnictwa w Warszawie i Wydziału Lotniczego Politechniki Rzeszowskiej, współpracują z 12 instytucjami w zakresie praktyk i zajęć zawodowych.
Członek komitetu organizacyjnego (dwukrotnie) Kongresu Techników Polskich oraz współorganizator wielu konferencji naukowo-technicznych.
Mgr Inż. Dariusz Stawiarski – inżynier mechanik, absolwent Wydziału Samochodów i Ciągników Politechniki Warszawskiej, nadzorował uruchomienie produkcji samochodów „Warszawa” i „Syrena”, długoletni pracownik PIAP, obecnie ekspert recyklingu samochodów (kategoria „High-tech”).
Pracę zawodową rozpoczął na stanowisku konstruktora oprzyrządowania technologicznego w Dziale Głównego Technologa FSO (w latach 1960-72 starszy konstruktor). W 1963 r. został kierownikiem pracowni w Biurze Projektów Obrabiarek i Narzędzi „Koprotech” w Warszawie – opracował wdrożony system elementów pneumatyki siłowej i sterującej opierający się na wielu własnych wynalazkach, za co otrzymał Nagrodę Komitetu Nauki i Techniki.
Od 1972 r. jest kierownikiem zespołu w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów, który opracował i wdrożył do produkcji m.in. system automatyki pneumatycznej „Pnewlog” – na postawie opracowanej dokumentacji wdrożono do produkcji w krajowym przemyśle ok. 100 obrabiarek. Za system ten PIAP uhonorowano w 1975 r. nagrodą w konkursie Mistrz Techniki.
W 1995 r. kierowany przez niego zespół jako pierwszy w Polsce podjął różnorodne prace naukowo-techniczne związane z recyklingiem samochodów. W PIAP powstało specjalne laboratorium badawcze; skonstruowano i wykonano wiele opatentowanych urządzeń, przeprowadzono cykl szkoleń, w których wzięło udział ponad tysiąc osób. Za dokonania na tym polu PIAP uhonorowany został I nagrodą w konkursie Przeglądu Technicznego „Recykling Techniki – Technika Recyklingu”.
Autor i współautor 60 patentów, trzech książek monograficznych opublikowanych przez Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, współautor wielokrotnie wznawianego „Poradnika mechanika” i redaktor naczelny czasopisma Forum Recyklingu Samochodów.
Mgr inż. Anna Żyła – inżynier środowiska, absolwentka Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej, wieloletni pracownik Banku Ochrony Środowiska SA – obecnie jego główny ekolog i wicedyrektor Departamentu Projektów Ekologicznych (kategoria „Ekologia”).
Po studiach, przez 8 lat, pracowała w Instytucie Ochrony Środowiska, awansując do stanowiska zastępcy kierownika Zakładu Zaopatrzenia w Wodę, Kanalizacji i Energetyki Komunalnej. Zajmowała się m.in. badaniami jakości ścieków deszczowych oraz opracowaniem modeli wód opadowych.
Od 1983 r. w bankowości: Bank Śląski a od 1984 r. w Bank Ochrony Środowiska. Cały czas zajmuje się ekologią. Najpierw, jako specjalista, a w latach 1995-2007 naczelnik Wydziału Projektów Ekologicznych. Od 2007 r. jest głównym ekologiem Banku, często reprezentuje BOŚ SA na zewnątrz.
Ma osobisty udział w doprowadzeniu do sfinansowania wielu inwestycji chroniących środowisko. Uczestniczyła w opracowaniu i wdrożeniu metodyki ocen techniczno-ekonomicznych dla inwestycji finansowanych przez BOŚ SA. Przy jej istotnym udziale opracowano i wdrożono procedury oceny ryzyka ekologicznego i monitorowania projektów inwestycyjnych.
„Młodzi Inżynierowie 2009”
Dr inż. Rafał Deptuła – mechanik z Warszawy, absolwent Wydziału Mechanicznego Energetyki Lotnictwa (Mechanika i Budowa Maszyn) Politechniki Warszawskiej, główny technolog i specjalista od projektowania i produkcji nietypowych elementów złącznych z trudnoobrabialnych materiałów (m.in. śrub do elementów lotniczych, wielkich śrub do budowy Stadionu Narodowego) w spółce ASMET w Regułach, której twórcą i współwłaścicielem jest mgr inż. Andrzej Sajnaga – „Złoty Inżynier 2002”.
Wdrożył nowe technologie i produkcję setek, a może ponad tysiąca zupełnie nowych wyrobów – często takich, z których wytwarzaniem nie radzi sobie ani krajowa ani zagraniczna konkurencja.
Mgr inż. Małgorzata Skierkowska – inżynier papiernik, absolwentka Papiernictwa i Poligrafii na Wydziale Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej. Kierownik Wydziału Makulaturowni w MONDI Świecie. Współpracując z Porozumieniem REKARTON zagospodarowuje opakowania po płynnej żywności, odzyskując z nich wysokiej jakości celulozę.
Ukończyła studia podyplomowe na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz MBA w Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu. Ma uprawnienia audytora wewnętrznego ISO 9001:2000 i ISO 14001:1996.
Mgr inż. Małgorzata Szymaszek – inżynier ceramik, absolwentka Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, technolog w Zakładach Magnezytowych Ropczyce S.A., autorka wielu nowych materiałów ogniotrwałych stosowanych w hutnictwie.
Pracowała jako technolog w spółce CART w Krakowie i Zakładach Porcelany „Ćmielów” w Ćmielowie. W ZM „Ropczyce” SA od początku prowadzi i samodzielnie nadzoruje grupę wyrobów magnezowo-spinelowych przeznaczonych dla przemysłu cementowo-wapienniczego, m.in. opracowała pozwalające na pracę w najcięższych warunkach eksploatacyjnych wyroby Permal 5E, a następnie Permal SF7 i Permal SF12.
W 2007 r. opracowała materiały opierające się na andaluzycie i węgliku krzemu Alsic CP, które z powodzeniem pracują na końcówce pieca obrotowego w polskich cementowniach.
Mgr inż. Radosław Wiliński – inżynier spożywca (technolog żywności i żywienia człowieka, specjalność przetwórstwo mięsa), absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Ukończył też m.in. podyplomowe Zarządzanie Jakością w Przemyśle Spożywczym na Wydziale Chemii Spożywczej i Biotechnologii Żywności Politechniki Łódzkiej.
Od początku pracy zawodowej związany ze spółką Stół Polski Sp. z o.o. (od 4 lat wchodzi w skład Grupy PKM DUDA SA) – odpowiadał za budowę zakładu mięsnego w Ciechanowcu przetwórczego, a obecnie jest dyrektorem Zakładu Produkcyjnego Stół Polski w Ciechanowcu i pełnomocnikiem ds. jakości (jest audytorem systemu ISO 9001 i HACCP). W XXVIII Konkursie „Produkty najwyższej jakości w przemyśle mięsnym – jesień 2007” wędliny zajęły I miejsce i nagrodzono je pucharem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Honorowy Złoty Inżynier
Od 2003 r. redakcja Przeglądu Technicznego przyznaje tytuł „Honorowego Złotego Inżyniera” Otrzymują go osoby, które skończyły studia inżynierskie, ale uznanie zdobyły na zupełnie innym polu. W tej edycji plebiscytu tytuł ten otrzymują:
Maja Popielarska – absolwentka SGGW, gdzie specjalizowała się w architekturze krajobrazu, od 1999 r. związana z TVN, m.in. w TVN Meteo program „Maja w ogrodzie”;
Roman Czejarek – absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Szczecińskiej, dziennikarz radiowy i telewizyjny, autor książek;
Andrzej Poniedzielski – absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Świętokrzyskiej, poeta, autor tekstowi piosenek, scenarzysta, reżyser, konferansjer i humorysta.
I ja tam też byłem, mięsiwa jadłem i piwo złote piłem.
Na podstawie i z wykorzystaniem notki prasowej organizatora.
Adam Jankowski
