W Tunezji, zwłaszcza w głębi lądu i południowych regionach kraju, stopa bezrobocia wśród młodzieży jest bliska 35%. Kryzys związany z pandemią przyczynił się do pogorszenia i tak już wyjątkowo niepewnych warunków życia.
Do tego dochodzi również okres silnej niestabilności politycznej. Prognozy PKB mówią o spadku wysokości 4,3%. Dlatego młodzi ludzie decydują się na próby wylądowania w Europie. Tylko na wyspę Lampedusę przybyło ostatnio 200 migrantów. Ilu zarażonych wylądowało? Nie ma pewnych danych uzasadniających strach przed zagrożeniem zdrowotnym.
Wyspy odlotów
„Wyspy odlotów”, „centrum szlaku migracyjnego”: tak opisuje się tunezyjski archipelag Kerkennah, położony zaledwie 120 kilometrów od Włoch. Bliżej stąd do włoskiej Lampedusy niż do stolicy – Tunisu. Wody, które oddzielają sycylijską wyspę od jej północno-afrykańskiego sąsiada, są niestety znane z licznych katastrof statków i łodzi. Ostatnia w sierpniu przyniosła śmierć 56 osób. To właśnie stąd – w południowej Tunezji, z dala od administracyjnych budynków stolicy – wypływają gumowe łodzie do Włoch. Uciekają imigranci z Afryki Subsaharyjskiej, dla których kraj Maghrebu jest tylko etapem podróży. Ale także wyrusza w niepewną podróż wielu młodych Tunezyjczyków. Ten odcinek morza tak odległy jak Mediolan od Turynu jest „drogą do zablokowania” – oświadczył minister spraw wewnętrznych Tunezji.
Sytuacja gospodarcza Tunezji pogarsza się. Zgodnie z prognozami Tunezyjskiego Banku Centralnego PKB jeszcze spadnie o 4,3%. Doprowadzi to do wzrostu bezrobocia o co najmniej 6 punktów procentowych. W ciągu kilku miesięcy od 15% do 21% całej populacji pozostało bez pracy.
Kryzys narasta
Międzynarodowy Fundusz Walutowy przyznał Tunezji awaryjną pożyczkę w wysokości 745 milionów dolarów. W zamian oczekuje reform. Pożycza ma zostać przeznaczona na „złagodzenie skutków kryzysu na poziomie humanitarnym, społecznym i gospodarczym w kontekście bardziej niepewnym niż kiedykolwiek”. MFW przewiduje w Tunezji „najgorszą recesję od czasu uzyskania niepodległości w 1956 r.” Kraj znajdzie się w obliczu pełnego kryzysu politycznego. Premier Elyes Fakhfakh złożył rezygnację 15 lipca, zaledwie sześć miesięcy po nominacji. Kraj czeka na nowy rząd.
Według najnowszego raportu na temat ruchów społecznych Tunezyjskiego Forum Praw Gospodarczych i Społecznych, protesty w czerwcu 2020 r. podwoiły się w porównaniu z rokiem poprzednim. „Napięcia polityczne i niestabilność rządu mogą narazić kraj na trudny scenariusz. Obecne warunki społeczne wymagają jasnych, uczciwych i przejrzystych działań gospodarczych i społecznych, które przywracają zaufanie między ludnością a rządzącymi”.
foto: Pixabay